Wstęp
Gwoli wprowadzenia warto przypomnieć, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych („CitU”), obowiązkiem dokumentacyjnym w zakresie cen transferowych objęci są m. in. podatnicy, których przychody lub koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2 mln euro („Próg obrotowy”) i dokonujący z podmiotami powiązanymi, w roku podatkowym, transakcji lub innych zdarzeń mających istotny wpływ na wysokość dochodu bądź straty podatkowej, tj. których łączna wartość przekracza, w skali roku podatkowego, określone w CitU limity transakcyjne („Progi istotności”).
Przedmiot interpretacji
Na gruncie przedstawionej powyżej regulacji, z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpił podatnik, który wskazał, iż przewiduje, że w roku 2016 uzyska przychody netto ze sprzedaży w kwocie 1,5 mln euro, pozostałe przychody operacyjne w kwocie 300 tys. euro oraz przychody finansowe w kwocie 180 tys. euro. Ponadto podatnik wskazał także, iż w roku 2016 zakłada, że koszty jego działalności operacyjnej wyniosą 1,45 mln euro, pozostałe koszty operacyjne - 200 tys. euro, a nadto poniesie koszty finansowe w kwocie 300 tys. euro. Podatnik wskazał także, iż w roku 2016 może uzyskać zyski i straty nadzwyczajne, których wartość może wynosić kilkadziesiąt tysięcy euro.
W związku z powyższym podatnik zapytał, czy będzie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych, w przypadku, gdy w roku podatkowym 2016 osiągnie zyski nadzwyczajne o równowartości 50 tys. euro i wykaże straty nadzwyczajne o równowartości 60 tys. euro.
Stanowisko podatnika
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej podatnik wskazał, iż w przypadku ziszczenia się ww. sytuacji, nie będzie musiał sporządzić dokumentacji podatkowej cen transferowych, gdyż zyski i straty nadzwyczajne nie powstają w wyniku prowadzenia zwykłej działalności gospodarczej, a zatem nie stanowią one przychodów i kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Podatnik powołał się w tym zakresie na treść pkt. 7 Międzynarodowych Standardów Rachunkowości, stanowiącego, iż przychody są wpływami korzyści ekonomicznych brutto danego okresu, powstałymi w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej jednostki, skutkującymi zwiększeniem kapitału własnego, innymi niż zwiększenie kapitału wynikającego z wpłat udziałowców.
Na tej podstawie podatnik wywiódł, iż przez pojęcie „przychodów” należy rozumieć tylko takie korzyści ekonomiczne, które powstały w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej danego podmiotu. Podatnik podniósł także, iż w jego ocenie analogiczne rozumowanie należy zastosować w przypadku definiowania pojęcia kosztów.
Mając na uwadze powyższe podatnik wskazał, iż nie będą stanowiły przychodów i kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości, takie przysporzenia, które nie powstały w związku z działalnością gospodarczą, w tym - zdarzenia losowe. Tym samym, w ocenie podatnika, zysków i strat nadzwyczajnych nie należy ujmować w obrocie kalkulowanym dla potrzeb ustalenia Progu obrotowego.
Stanowisko organu
Odmiennego zdania był Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, który w imieniu Ministra Finansów wydał rzeczoną interpretację indywidualną. Organ uznał bowiem, iż do Progu obrotowego wliczają się wszystkie przychody i wydatki niezależnie od tego, czy są skutkiem podstawowej działalności podatnika, czy też wynikają ze zdarzeń losowych. Uzasadniając powyższe organ wskazał, iż w myśl przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, „przez pojęcie przychodów rozumieć należy uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów albo zmniejszenia wartości zobowiązań”, co oznacza, że przychody i koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości obejmują ich sumę wynikającą z ksiąg rachunkowych i wykazaną w sprawozdaniu finansowym składanym za dany rok podatkowy.
Podsumowanie
Podsumowując wskazać należy, iż powstanie obowiązku dokumentacyjnego w zakresie cen transferowych uzasadnia przekroczenia przez podatników Progów obrotowych w skali roku podatkowego. Na progi obrotowe składa się ogół przychodów i kosztów ujętych w księgach rachunkowych, w tym także z tytułu zdarzeń losowych. Tym samym w kalkulacji obrotów składających się na Próg obrotowy danego roku podatkowego, należy uwzględnić zyski i straty nadzwyczajne, które wystąpiły w danym okresie sprawozdawczym.
Piotr Porzycki, doradca podatkowy
Piotr Porzycki, doradca podatkowy
