Z dniem 01 stycznia 2020 r. w życie wejdą znowelizowane przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przewidujące m. in. stopniowe wprowadzenie w niektórych branżach obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas online. Jedną z grup podatników zobowiązanych do wdrożenia kas online od 01 lipca 2020 r. będą podatnicy świadczący usługi związane z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych. Znowelizowane przepisy zrodziły wątpliwości dotyczące tego, czy obowiązkiem tym objęte będą placówki gastronomiczne zlokalizowane na pokładach promów.
OBOWIĄZEK STOSOWANIA KAS ON-LINE
Zgodnie z przepisem art. 145b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2020 r. („VatU”), podatnicy dokonujący dostaw towarów i świadczenia usług określonych w pkt 1 – 3 tego przepisu są zobowiązani do wdrażania kas on-line w określonym dla danej grupy dostawców towarów lub usługodawców terminie w roku 2020. W powyższym kontekście zauważyć należy, iż w myśl art. 145b ust. 1 pkt 2 lit a VatU, podatnicy świadczący usługi związane z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych, zobligowani są do prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, za pomocą kas on-line, począwszy od 01 lipca 2020 r.
CZYM JEST STACJONARNA PLACÓWKA GASTRONOMICZNA?
Zarówno VatU, jak i przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie, nie definiują pojęcia „stacjonarnych placówek gastronomicznych”. W tym stanie rzeczy, należy odnieść się do znaczenia potocznego tego pojęcia, które należy rozumieć jako „znajdujące się na stałe”, „niezmieniające miejsca położenia”. Tym samym, stacjonarnymi placówkami gastronomicznymi są takie placówki, które nie mogą być swobodnie i dowolnie przemieszczane z miejsca na miejsce.
CZY PROMY STANOWIĄ STACJONARNE PLACÓWKI GASTRONOMICZNE?
Biorąc pod uwagę powyższe, nie ulega wątpliwości, iż ruchomymi placówkami gastronomicznymi są wózki kawowe, czy niewielkie food – trucki. Warto jednak zaznaczyć, iż zakwalifikowanie do kategorii ruchomych placówek gastronomicznych większych jednostek, takich jak: promy, ciężarówki czy wagony kolejowe, może wzbudzać wątpliwości interpretacyjne. Wątpliwości te wynikają z brak definicji ustawowej pojęcia „stacjonarnej placówki gastronomicznej”, która precyzowałaby kiedy cecha „stacjonarności” jest spełniona. Jednakże w mojej ocenie, za ruchome placówki gastronomiczne uznać należy także te zlokalizowane na promach. Powyższa kwalifikacja restauracji promowych wynika z faktu, iż prom – jako rzecz ruchoma i zdolna do przemieszczania – nie powinien zostać uznany za miejsce stacjonarne i trwale związane z nieruchomością, a prowadzone na nim restauracje – za stacjonarne placówki gastronomiczne.
JEŚLI NIE OD LIPCA 2020 TO KIEDY?
Przepisy VatU nie precyzują kiedy podatnicy niewymienieni w art. 145b ust. 1 VatU powinni rozpocząć ewidencjonowanie sprzedaży za pomocą kas on-line. W mojej ocenie oznacza to, że podatnicy tacy mogą prowadzić ewidencję za pomocą kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do czasu upływu terminu ważności decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar, potwierdzającej spełnianie przez te kasy warunków ich stosowania.
PODSUMOWANIE
Moim zdaniem armatorzy prowadzący placówki gastronomiczne na pokładach promów, nie będą zobligowani do ewidencjonowania, od 01 lipca 2020 r., dokonanej w tych placówkach sprzedaży za pomocą kas on-line.
Powyższe wynika z faktu, iż ww. obowiązkiem stosowania kas on-line w przypadku działalności gastronomicznej będą jedynie podatnicy świadczący usługi związane z wyżywieniem w stacjonarnych placówkach gastronomicznych. Z kolei prom, jako rzecz ruchoma i zdolna do przemieszczania się, nie spełnia przesłanek uznania prowadzonych na jego pokładach restauracji za stacjonarne placówki gastronomiczne.
Zakwalifikowanie do kategorii ruchomych placówek gastronomicznych większych jednostek, takich jak promy, ciężarówki, czy wagony kolejowe, może jednak wzbudzać wątpliwości interpretacyjne. Wątpliwości te wynikają z brak definicji ustawowej pojęcia „stacjonarnej placówki gastronomicznej”, która precyzowałaby kiedy cecha „stacjonarności” jest spełniona.
Wobec braku wyraźnej definicji ustawowej pojęcia „stacjonarnej placówki gastronomicznej” warto rozważyć poprzedzenie decyzji o rezygnacji ze stosowania kas on-line względem sprzedaży usług gastronomicznych na promach, wystąpieniem z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.
