KONTROLA WYSOKOŚCI STRATY PODATKOWEJ DOPUSZCZALNA JEDYNIE PRZEZ PIĘĆ LAT

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, powziętej dnia 6 listopada 2017 r. (sygn. akt: II FPS 3/17), orzekanie o wysokości straty podatkowej powinno odbywać się na takich samych zasadach jak orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, wobec czego pięcioletni termin przedawnienia zobowiązań podatkowych powinien być stosowany również względem straty podatkowej. 

MF OSTRZEGA PRZED OPTYMALIZACJĄ PODATKU OD DYWIDEND W OPARCIU O INSTYTUCJĘ CONDUIT COMPANY

W dniu 3 listopada 2017 r. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów opublikowane zostało ostrzeżenie nr 005/17 („Ostrzeżenie”) przed optymalizacją podatkową polegającą na nadużywaniu zwolnienia podatkowego dla dywidend, poprzez dokonywanie ich wypłat za pośrednictwem tzw. „spółek pośredniczących”.

MINISTERSTWO FINANSÓW OPUBLIKOWAŁO PROJEKT NOWEJ ORDYNACJI PODATKOWEJ

W dniu 23 października 2017 r. Ministerstwo Finansów opublikowało projekt nowej Ordynacji podatkowej, który przygotowany został przez Komisję Kodyfikacyjną Ogólnego Prawa podatkowego. 

Cel nowelizacji oraz jej najistotniejsze przepisy

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów, głównym celem projektu nowej Ordynacji podatkowej jest zwiększenie zarówno ochrony praw podatnika, jak również skuteczności walki z szarą strefą, w tym skuteczności wymiaru i poboru zobowiązań podatkowych. 

Wśród najistotniejszych regulacji przewidzianych w projekcie nowej Ordynacji podatkowej, wyróżnić należy wprowadzenie:

1. nowych przepisów dotyczących ogólnych zasad prawa podatkowego,
2. nowych terminów przedawnienia zobowiązań podatkowych i ograniczenie możliwości zawieszania biegu terminu przedawnienia zobowiązań,
3. uproszczonego postępowania podatkowego w niektórych rodzajach spraw,
4. możliwości pominięcia, w pewnych przypadkach, odwołania do organu podatkowego nadrzędnego na rzecz wniesienia od razu skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego,
5. prawa do otrzymywania od organów podatkowych wiążących informacji podatkowych w innych formach, niż pisemna interpretacja indywidualna,
6. prawa do konsultowania z organem podatkowym skutków podatkowych realizowanych transakcji,
7. umowy podatkowej oraz mediacji podatkowej, mających charakter procedur porozumiewawczych pomiędzy podatnikami, a organami podatkowymi,
8. upowszechnienie komunikacji elektronicznej z organami,
9. domniemanie rzetelności deklaracji podatkowych,
10. prawa do żądania od organu przeprowadzenia kontroli podatkowej.

Dalszy tryb procedowania nad projektem

Opublikowany projekt jest obecnie przedmiotem prac resortowych w Ministerstwie Finansów, które mają zakończyć się pod koniec bieżącego roku. Następnym krokiem będzie skierowanie projektu do konsultacji publicznych. 

Ministerstwo Finansów planuje, że nowa Ordynacja podatkowa wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Piotr Porzycki, doradca podatkowy

MLC: KLAUZULA LIMITATION OF BENEFITS JAKO FORMA WALKI ZE ZJAWISKIEM TREATY SHOPPING

Limitation of Benefits („LOB”) jest - obok omówionej uprzednio Principal Purpose Test („PPT”) - kolejną, niezwykle istotną klauzulą przewidzianą w Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku  (Multilateral Convention to Implement Tax Treaty Related Measures to Prevent Base Erosion and Profit Shifting) („MLC”). 

Jej podstawowym celem jest wyeliminowanie zjawiska treaty shopping, uznawanego na forum międzynarodowym za praktykę agresywnej optymalizacji podatkowej. 

SPÓŁKA KOMANDYTOWA UZNANA ZA OSOBOWĄ DLA CELÓW PCC

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, wyrażonym w wyroku z dnia 4 października 2017 r. (sygn. akt: I SA/Po 32/17), spółka komandytowa jest na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych spółką osobową, wobec czego przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę komandytową podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

OPODATKOWANIE VAT W TRANSPORCIE MIĘDZYNARODOWYM, CZ. II – TRANSPORT WEWNĄTRZWSPÓLNOTOWY DO KRAJU TOWARÓW IMPORTOWANYCH

W pierwszym artykule niniejszego cyklu odniosłem się do konsekwencji, jakie na gruncie podatku od towarów i usług implikuje transport krajowy towarów importowanych, świadczony przez podatnika zarejestrowanego w Polsce w charakterze podatnika VAT czynnego, na rzecz podmiotu będącego podatnikiem w państwie trzecim. Celem tego artykułu jest natomiast przedstawienie zasad opodatkowania VAT usług świadczonych przez polskiego podatnika na rzecz podatnika z państwa trzeciego, w przedmiocie transportu wewnątrzwspólnotowego towarów importowanych, których odbiór przez polskiego przewoźnika następuje w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Miejscem zakończenia transportu jest natomiast terytorium Polski.

Problematyka sprawy

Rozwijający się transgraniczny obrót towarowy pomiędzy Polską, a krajami trzecimi powoduje, iż nierzadko zdarzają się sytuacje, w których przedsiębiorca z kraju trzeciego dokonuje dostawy towarów na rzecz podmiotu polskiego w ten sposób, iż towary transportowane są drogą morską z portu kraju trzeciego („Port wyjścia”) do portu jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej („Port tranzytowy”), innego niż Polska (np. Hamburg, Bremerhaven, Rotterdam), a następnie następuje ich przewóz, za pomocą transportu drogowego, do miejsca przeznaczenia znajdującego się w Polsce („Miejsce przeznaczenia”).

Artykuł niniejszy dotyczy właśnie opisanej powyżej struktury transportu, w ramach której zleceniodawcą na pełnym odcinku jest podatnik państwa trzeciego, zaś wykonawcą transportu na odcinku Port tranzytowy – Miejsce przeznaczenia („Transport”), jest podmiot polski, zarejestrowany w Polsce dla celów VAT.

Prawnopodatkowy charakter Transportu

Transport, w opisanej powyżej sytuacji, w mojej ocenie nie będzie stanowił usługi transportu międzynarodowego. Jak wynika bowiem z treści art. 83 ust. 3 pkt 1 lit. a – d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („VatU”) warunkiem uznania usług transportu towarów za usługę transportu międzynarodowego jest to, aby trasa na której odbywa się transport rozpoczynała się lub kończyła poza terytorium Unii Europejskiej i co najmniej na krótkim odcinku przebiegała przez terytorium Polski. Tymczasem w opisywanym stanie faktycznym polski podatnik podejmuje ładunek dopiero w Porcie tranzytowym na terytorium Unii Europejskiej i dokonuje jego transportu na terytorium Polski. Transport nie obejmuje zatem przewozu towarów poza obszarem Unii Europejskiej, w konsekwencji czego nie może zostać zakwalifikowany do usługi transportu międzynarodowego.

Mając na uwadze, że Transport jest kontynuacją przewozu towarów drogą morską pomiędzy Portem wyjścia i Portem tranzytowym, według mnie należy uznać go za wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, stanowiącą część transportu międzynarodowego, o której mowa w § 6 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania stawek obniżonych („Rozporządzenie”).

Miejsce świadczenia Transportu

Biorąc pod uwagę fakt, iż Transport w omawianym przypadku wykonywany będzie w części na terytorium innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej, zaś w pozostałej części – na terytorium Polski, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. art. 28f VatU. Powyższe wynika z faktu, iż rzeczona regulacja dotyczy wyłącznie miejsca świadczenia usług transportu, który wykonywany jest w całości na terytorium Polski. W tym stanie rzeczy, w mojej ocenie, w komentowanym przypadku zastosowanie znajdzie ogólna zasada dotycząca ustalania miejsca świadczenia usług, wynikająca z art. 28b ust. 1 VatU. W myśl tej regulacji, miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę fakt, iż przez pojęcie „podatnika” w rozumieniu przepisów o ustalaniu miejsca świadczenia dla celów VAT, rozumieć należy każdy podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 VatU, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności (vide: art. 28a pkt 1 lit. a VatU). Powyższe w praktyce oznacza, iż przez pojęcie podatnika w rozumieniu przywołanego powyżej przepisu, rozumieć należy każdego przedsiębiorcę.

Skoro zatem w myśl art. 28b ust. 1 VatU miejscem świadczenia Transportu będzie miejsce siedziby podatnika będącego usługobiorcą, zaś przez pojęcie podatnika należy rozumieć każdego przedsiębiorcę (vide: art. 28a pkt 1 VatU), to Transport nie będzie podlegał opodatkowaniu VAT w Polsce, lecz w państwie trzecim siedziby usługobiorcy.

Podsumowanie

Podsumowując wskazać należy, iż usługa transportowa, w ramach której zleceniodawcą na pełnym odcinku jest podatnik państwa trzeciego, zaś wykonawcą transportu na odcinku Port tranzytowy – Miejsce przeznaczenia – podmiot polski, zarejestrowany w Polsce dla celów VAT, nie stanowi usługi transportu międzynarodowego. Usługę taką należy rozpoznać jako wewnątrzwspólnotową usługę transportu towarów, stanowiącą część transportu międzynarodowego. Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż usługa ta jest wykonywana jedynie częściowo na terytorium kraju, miejsce jej świadczenia ustala się na zasadach ogólnych, tzn. miejscem świadczenia jest miejsce siedziby usługobiorcy będącego podatnikiem. To z kolei oznacza, że w omawianym przypadku usługa nie będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce, gdyż usługobiorcą jest przedsiębiorca posiadający siedzibę w państwie trzecim.

Piotr Porzycki, doradca podatkowy