Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym w Uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, powziętej dnia 6 listopada 2017 r. (sygn. akt: II FPS 3/17), orzekanie o wysokości straty podatkowej powinno odbywać się na takich samych zasadach jak orzekanie o wysokości zobowiązania podatkowego, wobec czego pięcioletni termin przedawnienia zobowiązań podatkowych powinien być stosowany również względem straty podatkowej.
Innymi słowy, kontrola wysokości straty podatkowej oraz jej rewizja poprzez wydanie decyzji określającej, będą mogły nastąpić w ciągu 5 lat od końca roku podatkowego, w którym złożona zostanie deklaracja podatkowa z wykazaną stratą. W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, przeciwna interpretacja regulacji dotyczących rozliczania strat podatkowych skutkowałaby nieznajdującym uzasadnienia zróżnicowaniem pozycji podatników oraz naruszeniem konstytucyjnych zasad równości i sprawiedliwości opodatkowania.
Komentowana uchwała ma doniosłe znaczenie prawne, albowiem do tej pory orzecznictwo sądowo-administracyjne dotyczące problematyki rozliczania strat podatkowych, było podzielone. Niektóre sądy przyznawały rację podatnikom twierdzącym, iż pięcioletni termin przedawnienia zobowiązań podatkowych powinien znaleźć zastosowanie w zakresie rozliczania strat podatkowych. Z kolei pozostała część orzecznictwa zwracała się w kierunku wykładni, wmyśl której decyzja określająca wysokość straty podatkowej może zostać wydana tak długo, jak długo możliwa jest weryfikacja deklaracji podatkowej za rok podatkowy, w którym strata została rozliczona . Powyższe oznaczało możliwość kontroli wysokości straty przez okres nawet ponad 10 lat.
