Zgodnie z ustawą z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne („Ustawa”), z dniem 1 stycznia 2019 r. w życie wejdą zmiany dotyczące opodatkowania nieruchomości komercyjnych podatkiem od przychodu z budynków („Podatek budynkowy”).
Na gruncie Ustawy, przedmiotem opodatkowania będą wszystkie budynki położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, które właściciel lub współwłaściciel wynajął, wydzierżawił lub oddał do używania podmiotowi trzeciemu na podstawie innej umowy o podobnym charakterze, w całości lub w części („Nieruchomości komercyjne”).
Przedmiot opodatkowania
W myśl przepisów Ustawy, Podatek budynkowy będzie podatkiem od przychodów z Nieruchomości komercyjnych. Przez pojęcie przychodu rozumieć należy: (i) w przypadku Nieruchomości komercyjnej ujętej w ewidencji środków trwałych – aktualną wartość początkową Nieruchomości komercyjnej wynikającą z ewidencji środków trwałych, tj. wartość ustaloną na pierwszy dzień każdego miesiąca kalendarzowego, (ii) w przypadku Nieruchomości komercyjnej nowo nabytej lub nowo wytworzonej – wartość początkową ustaloną na dzień wprowadzenia Nieruchomości komercyjnej do ewidencji środków trwałych.
Należy jednak wskazać, iż w przypadku gdy Nieruchomość komercyjna oddana została do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do użytkowania w stosunku do całkowitej powierzchni użytkowej Nieruchomości komercyjnej.
Podstawa opodatkowania
Podstawę opodatkowania Podatkiem budynkowym stanowi suma przychodów z Nieruchomości komercyjnych (tzn. wartości początkowych wynikających z ewidencji środków trwałych ewentualnie pomniejszona zgodnie z pkt 4 powyżej), pomniejszona o kwotę 10 mln złotych. Opodatkowaniu nie będą natomiast podlegały te Nieruchomości komercyjne, w przypadku których (i) na pierwszy dzień miesiąca kalendarzowego albo (ii) na dzień wprowadzenia Nieruchomości komercyjnej do ewidencji środków trwałych, łączny udział powierzchni użytkowej oddanej do używania nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej Nieruchomości komercyjnej.
Zasady zapłaty i zwrotu Podatku budynkowego
Podatek budynkowy podlegać będzie samonaliczeniu przez podatnika i płatny będzie w okresach miesięcznych, w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu powstania obowiązku podatkowego. O kwotę zapłaconego Podatku budynkowego podatnicy pomniejszać będą zaliczkę na podatek dochodowy należną za miesiąc powstania obowiązku podatkowego w Podatku budynkowym.
Podatnicy nie będą zobowiązani do zapłaty Podatku budynkowego w sytuacji, gdy jego kwota będzie niższa od kwoty zaliczki na podatek dochodowy należnej za miesiąc powstania obowiązku podatkowego w Podatku budynkowym. Jednocześnie wskazać należy, iż kwota zapłaconego i nieodliczonego Podatku budynkowego podlegać będzie odliczeniu od podatku dochodowego obliczonego za rok podatkowy. Samo odliczenie dokonywane będzie w zeznaniu rocznym CIT – 8.
Ustawa przewiduje także mechanizm zwrotu Podatku budynkowego. W myśl jej postanowień, kwota uiszczonego Podatku budynkowego nieodliczona od zaliczki na podatek dochodowy może podlegać zwrotowi na wniosek podatnika, jeżeli organ podatkowy nie stwierdzi nieprawidłowości wysokości zobowiązania podatkowego lub straty podatnika. Co ważne podatnik może otrzymać zwrot podatku nawet jeśli wykazuje stratę na potrzeby rozliczeń z tytułu podatku dochodowego lub jego zaliczka na ten podatek jest niższa niż kwota podatku od przychodu z budynków.
Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania
Podkreślenia wymaga także, iż przepisy Ustawy przewidują – w stosunku do Podatku budynkowego – mała klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania, w myśl której przepisy o Podatku budynkowym stosuje się również, w przypadku gdy podatnik bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych przeniesie w całości lub w części własność albo współwłasność budynku albo odda do używania budynek na podstawie umowy leasingu, w celu uniknięcia podatku od przychodów z budynków. W takim przypadku budynki będą co do zasady cały czas traktowane tak, jakby do przeniesienia ich własności nie doszło.
