poniedziałek, 25 maja 2020

CANCELLATION FEE NALEŻNE ARMATOROWI KONTENEROWEMU – SKUTKI PODATKOWE DLA SPEDYTORA

Działalność w obszarze spedycji morskiej często wiąże się z podejmowaniem działań w oparciu o indywidualne zlecenia spedycyjne, określające warunki wykonywania usługi. Nierzadko spedytora i gestora ładunku nie łączy jakakolwiek ramowa umowa określająca prawa i obowiązki stron.

W przypadku, gdy pomimo podjęcia działań spedycyjnych przed formalnym sporządzeniem zlecenia spedycyjnego nie dochodzi do wykonania przewozu z przyczyn leżących po stronie gestora ładunku, spedytorowi zwykle nie przysługują jakiekolwiek roszczenia do gestora ładunku. 

Powyższa okoliczność może wywołać wątpliwości w obszarze podatkowego rozliczenia kosztów poniesionych przez spedytora w celu zapewnienia ładunkowi przestrzeni ładunkowej na pokładzie statku. W przypadku żeglugi kontenerowej, koszt ten stanowi zwykle opłata za anulowanie bookingu („Cancellation Fee”).

Punktem wyjścia dla rozstrzygnięcia wyżej wskazanych wątpliwości podatkowych, jak to zwykle bywa, jest ustalenie cywilistycznego charakteru Cancellation Fee.

CANCELLATION FEE – ASPEKT CYWILNOPRAWNY

Z treści ogólnych warunków przewozu obowiązujących w przedsiębiorstwach armatorów kontenerowych co do zasady wynika, iż Cancellation Fee stanowi odstępne. W świetle art. 396 k.c. odstępne jest oznaczoną sumą za zapłatą której strona umowy może od tej umowy odstąpić. Innymi słowy, odstępne stanowi wynagrodzenie za skorzystanie przez stronę z umownego prawa do odstąpienia od umowy.

Zważywszy, że odstępne jest konsekwencją odstąpienia od umowy zgodnie z jej postanowieniami, nie należy go utożsamiać z karą umowną, stanowiącą ryczałtową rekompensatę za niewykonanie lub nienależyte wykonywanie zobowiązania (vide: art. 484 § 1 k.c.).

CZY CANCELLATION FEE STANOWI WYNAGRODZENIE ZA USŁUGĘ W ROZUMIENIU USTAWY O VAT?

W mojej ocenie, Cancellation Fee stanowi wynagrodzenie za usługę w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („VatU”). W świetle bowiem art. 8 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz innego podmiotu, niestanowiące dostawy towarów, w tym zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Skoro zatem w zamian za Cancellation Fee armator kontenerowy dokonuje na rzecz spedytora świadczenia polegającego na: (i) akceptacji anulowania przez spedytora rezerwacji przestrzeni ładunkowej na pokładzie statku oraz (ii) odstąpieniu od żądania całości frachtu, to świadczenie to stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu VatU.

CANCELLATION FEE A PRAWO SPEDYTORA DO ODLICZENIA VAT

W mojej ocenie, w omawianym przypadku spedytorowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu Cancellation Fee, gdyż brak jest związku tego wydatku ze sprzedażą opodatkowaną realizowaną przez spedytora.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 VatU, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim nabywane przez niego towary i usługi są nabywane w celu dokonywania czynności opodatkowanych. Innymi słowy, aby podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego, to pomiędzy zakupem, a sprzedażą musi wystąpić związek, chociażby pośredni. Skoro natomiast spedytor dokonał rezerwacji przed nawiązaniem jakiegokolwiek stosunku obligacyjnego z gestorem ładunku i nie przysługują mu względem gestora ładunku jakiekolwiek roszczenia, to po stronie spedytora w ogóle nie wystąpi sprzedaż opodatkowana na rzecz gestora ładunku. Tym samym, pomiędzy wydatkiem na pokrycie Cancellation Fee, a sprzedażą spedytora brak jest jakiegokolwiek związku, chociażby pośredniego.

CANCELLATION FEE A KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODÓW

Jak wskazałem powyżej, Cancellation Fee stanowi odstępne, czyli oznaczoną sumę za zapłatą której strona umowy może od tej umowy odstąpić i nie należy go utożsamiać z karą umowną, stanowiącą ryczałtową rekompensatę za niewykonanie lub nienależyte wykonywanie zobowiązania.

Powyższe oznacza, iż względem Cancellation Fee znajdują zastosowanie ogólne zasady oceny, czy dany wydatek podlega zaliczeniu w ciężar kosztów podatkowych, w myśl których kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (vide: art. 15 ust. 1 CitU).

W mojej ocenie Cancellation Fee stanowi wydatek poniesiony w celu zabezpieczenia źródeł przychodu. Możliwość odstąpienia od umowy za zapłatą Cancellation Fee pozwala bowiem na ograniczenie ponoszenia przez spedytora kosztów całości frachtu, pomimo niewykorzystania zarezerwowanej przestrzeni ładunkowej.

Co istotne, pogląd powyższy znajduje potwierdzenie także w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z dnia 07 listopada 2017 r. (sygn. akt: II FSK 1125/16) wskazał, iż „jeżeli zapłata odstępnego ogranicza konieczność ponoszenia innych wydatków przez podatnika i ma wpływ na jego racjonalność alokacji wydatków w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to wydatek z tytułu odstępnego można uznać za koszt uzyskania przychodu”.

Zważywszy natomiast, że spedytorowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu Cancellation Fee, koszt uzyskania przychodów stanowić będzie jej wartość brutto.